De vrede van Christus zij met u! Zo begroeten de nonnen en monniken de pelgrims en andere bezoekers van de basiliek. Het is lunch tijd. Maar in Vezelay is iets anders belangrijker. Er dreigt internationalisering van de oorlog in Syrië. Paus Franciscus heeft opgeroepen tot een dag van gebed voor vrede in Syrië en het Midden Oosten. Het is tenminste iets na de machteloze veiligheidsraad (waarvan ik niet veel heb meegekregen verder). Dus ik ben er bij. Trouwens, het is geen straf om de mis, vespers en andere spirituele momenten mee te maken in dit mystieke Romaanse godshuis. De gezamenlijke mantra's - psalmen heet dat hier ;) - worden zo prachtig gezongen, werkelijk balsem voor de ziel. Maar toch zijn de tijden wel veranderd. Op deze zelfde plek riep een kleine 800 jaar geleden de heilige Bernhardus op tot de kruistocht. Zijn speech is verloren gegaan; maar die moet zo begeesterend zijn geweest dat van elke 7 mannen er slechts een niet ten strijde trok. Met desastreuze gevolgen. We zullen maar zeggen dat er dan toch nog iets geleerd is in de loop der jaren. Overigens was het leuk hier andere pelgrims te treffen, onder wie een gepensioneerde Italiaanse en een Brabantse onderwijzer. De landgenoot was op dezelfde dag vertrokken (uit NL) als ik en de Italiaanse was de eerste pelgrim die hij in al die tijd tegenkwam. Zo zie je maar weer. Gedeelde smart is halve smart.
PS1 De foto geeft het zicht op de Basiliek vanuit mijn herberg.
PS2 morgen arriveert Lida om een stukje mee te lopen richting Nevers. Zou zomaar kunnen dat het op dit blog dan nog wat stiller wordt ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten