Als egeltjes - zo voorzichtig vrijen de progressieven

 

De media buitelen over elkaar heen om de stappen van GroenLinks en PvdA naar 'An Ever Closer Union' te belichten of van cynisch commentaar te voorzien - zoals op 8 juni de kop bij 1Vandaag:

"Steeds meer twijfel over fusie PvdA en GroenLinks bij eigen kiezers"  Wat een rare kop is, want uit het onderzoek blijkt juist dat de actuele vraag naar de wenselijkheid van een gezamenlijke senaatsfractie de goedkeuring wegdraagt van een grote meerderheid onder kiezers en leden van beide partijen.

In NRC 2 stukken die relevant zijn:  Ad Melkert vindt het 3x niks, maar dat kan liggen aan zijn roots in de PPR (die hij al ingeruild had voor de PvdA voordat GroenLinks ten tonele verscheen) en een mooie column van Tom-Jan Meeus waarin hij zich eigenlijk afvraagt of het geen achterhoedegevecht is geworden.

 

"De kernvraag blijft waarom er op zo’n korte termijn een eerste stap naar fusie moet worden gezet", zegt Chris Aalberts. 

Ik heb meer geduld, en tegelijk een groter gevoel van urgentie:

Het is toch evident dat er een meritocratisch/kapitalistisch paradigma bezig is te sterven en dat het urgent is om daar met mens */* en macht een antwoord op te geven? 

En dat dat wel meer draagvlak vereist dan dat van bijv. BIJ1 & PvdD-achtige getuigenisclubs afzonderlijk?  Wat is daar nou zo ingewikkeld aan? 

 

Meer waardering heb ik voor het historisch onderzoek van Merijn Oudenampsen  op Joop.nl: die laat zien dat de PvdA wel degelijk al tientallen jaren serieus is over de Grenzen aan de Groei.

Een hypothese van Chris Aalberts die wel enig hout snijdt is: "De fusiepartij is dus vooral meer van hetzelfde. Er is niet – zoals in 1990 – zicht op vernieuwing die de fusiepartij sterker maakt dan de bestaande. Dit maakt het onwaarschijnlijk dat de nieuwe partij electoraal succesvoller wordt dan GroenLinks en PvdA nu." 

Ik vermoed dat de Wiardi Beckman Stichting en Bureau de Helling druk bezig zijn en/of gaan met antwoorden op deze stelling die ons verder helpen.

En dan nog on a personal note: hier in Hoorn wordt het bundelen van krachten met de PvdA ook met enige scepsis ontvangen omdat die lokale raadsfractie een onnavolgbare koers (zie hieronder 2 stellingen uit gemeentelijk kieskompas 2022) vaart. Maar daar trekken we geen directe conclusies uit voor de landelijke koers. Het is eerder een incident, een aberratie, dan een representatief gegeven lijkt mij.