De Hartsoetra van zomergast Schinkel en het Jaren-80 Debat

Het was genieten van de voorlaatste zomergast; ontwrichtend was het zeker. Zijn postmoderne kritiek stopt bij het ontzenuwen van de waarheidclaims en de beeldvorming van media en politici, bijvoorbeeld in de integratiekwestie. Ik vind dat hij niet ver genoeg gaat. Roland Benedikter
heeft laten zien hoe cynisme en nihilisme het gevolg van zo'n benadering zijn. Ik ervaar zelf in de mantra van de mystici "Leegte is Vorm, Vorm is leegte" juist de bron van mededogen, dat ik zo mis bij postmodernen als Schinkel, die niet verder komen dan te zeggen: alles is leegte, en zie maar dat je ermee omgaat.

Wel was ik de VPRO dankbaar dat we konden kennisnemen van het debat tussen Foucault en Chomsky, waarvan de zomergast het eerste deel had uitgekozen. In zoverre jammer, want deel 2 bevat een hartstikke actueel item over burgerlijke ongehoorzaamheid. En toen moesten de jaren 80 nog beginnen!