Kunnen wij Hollanders geen leiding geven?

“Ik heb in die 20 jaar die ik nu in het bank- en verzekeringswezen werk, welgeteld twee keer een jaar een goeie leidinggevende gehad! Dat kan toch geen toeval meer zijn?”
Sta ik aan de kraam om een broodje haring te bestellen, zegt een andere klant, hallo. Vanwege zijn zonnebril had ik hem eerst niet herkend. Wij, ooit sportmaatjes (!) raken aan de praat over coachen en over managers.
“Nederlanders”, is zijn stellige overtuiging, “zijn veel te bang om de gelijkheids illusie te doorbreken. Daarom kunnen ze slecht leiding accepteren en durven ze in feite ook de leiding niet te nemen. Met als resultaat eindeloze overlegcircussen en zouteloze compromissen”.
“Volgens mij kunnen ze het wel leren,” breng ik er aarzelend tegenin.
“Nou, de meesten leren het nooit, hoor. Maar nu moet ik gauw naar huis, sushi maken!”
Blijf ik toch zitten met de vraag waarom die bankmedewerkers hun managers dan niet hebben kunnen weerhouden van al die beroerde beslissingen waarvan we nu allemaal de wrange vruchten plukken.....