maandag 31 december 2007

Het 2008 Mysterie


Voor allen die benieuwd zijn wat 2008 gaat brengen, bied ik deze mysterieuze doorkijkjes. We hebben geen idee wat het jaar gaat betekenen.

In die spannende paradox van verlangens en vertrouwen wens ik iedereen alle inspiratie en ruimte voor een puur, gloedvol en bezield nieuw jaar.
Ook degenen die ik nog niet persoonlijk heb kunnen groeten, wens ik het allerbeste voor 2008!

dinsdag 18 december 2007

NS en Burger King 'n heuse Soap (afl. 3)

Stadhuis Hoorn aan de lijn, afdeling Bouwen en wonen.
Mijn bezwaren tegen de Burger King in het monumentale stationsgebouw zijn niet alleen ontvankelijk, maar zelfs gegrond!
Helaas gaat het zo te horen alleen om de vormfouten die ik had bespeurd, en zal het (zoals verwacht) uitstel opleveren in plaats van het gehoopte afstel. Maar dat lezen we pas als het formele B&W besluit op mijn bureau belandt.
Maar niet getreurd: voorlopig gaat er geen houweel de muur in; en dat is toch weer een winstpuntje! Je zou ook kunnen zeggen: hoe langer de huidige situatie levensvatbaar blijft, hoe minder aanleiding er is om het monument in een Junkfood-King te veranderen.
Voor de afleveringen 1 en 2 zie hier en hier

maandag 10 december 2007

Dankzij ons rijden er steeds meer treinen


Over Newspeak gesproken: bij ProRail denken ze kennelijk: de aanval is de beste verdediging.
Corporate Communication is ook een vak.
Ik kan er zo nog wel een paar bedenken.
Rijkman Groenink: "Dankzij ons hebben ze De Bank nu ook in Spanje, Belgie en Schotland"
G.W. Bush: "Dankzij ons zien steeds meer GI’s nog eens wat van de wereld"
R.Mugabe: "Dankzij ons wonen er steeds minder mensen in krotten"

zaterdag 1 december 2007

Aandachtig luisteren, mededogend handelen


Deze week zag een bijzonder boek, “Thich Nhat Hanh - mededogen is zonder grenzen” het licht. Thich Nhat Hanh is in Europa en Amerika het meest bekend als de 81-jarige Zen monnik en vredesactivist uit Vietnam. Deze boeddhist behoort tot de weinigen die het lukt om Israëli's en Palestijnen echt naar elkaar te laten luisteren.
Voor het eerst verschijnt een samenhangend overzicht van zijn leven en vredeswerk, een maatschappelijke betrokkenheid die hij ook uit in zijn poëzie en mystiek. Het is niet alleen een primeur voor het nederlandse taalgebied. Ook in andere talen, zoals de engelse, bestaat een dergelijk overzicht nog niet.
Het boek is toegankelijk geschreven en fraai geillustreerd door Ton Kamphof. Ik heb het genoegen en de eer gehad het manuscript kritisch mee te lezen. Daarom kan ik met recht en reden zeggen dat het een zeer inspirerend boek is geworden. Citaat uit het bericht van de uitgever:
“Het boek gaat over de kunst van ‘Leven-in-aandacht’ en meditatie, over de diepe verbondenheid van alles met alles, over groot mededogen en concreet handelen, over Boeddha en Christus als broeders, over de vreugde van het ‘nu’ en het leren omarmen van onze woede”.
In een eerdere blogpost liet ik Thich Nhat Hanh al eens aan het woord.

woensdag 21 november 2007

Haantjesgedrag, chickenbusiness as usual?

Haantje de voorste zijn is toch niet zo'n erg goeie strategie.
Twee verschillende berichten in Trouw vandaag.

Fusies mislukken als CEO's blijven zitten.
En door vrouwen geleide bedrijven presteren beter.

Maar wat is nou kip of ei? Die CEO's bijvoorbeeld zoeken om te beginnen meestal al naar fusie en overname omdat dat goed op CV en bankrekening staat. En misschien worden maatschappelijk verantwoorde en effectief gerunde ondernemingen vanzelf uitnodigender naar leidinggevende vrouwen. Als socioloog zeg ik dan "much theory work still remains to be done". Zoals eerder al betoogd, hier en hier

dinsdag 20 november 2007

Ars longa, vita brevis


Vandaag afscheid in zijn "eigen" koepelkerk. Jan-Piet van der Knaap was een monument van een man, maar nu is hij toch geveld. Onze stad Hoorn dankt mede aan hem dat het monumentale karakter zo prachtig tevoorschijn komt.
Maar bovenal was hij de gepassioneerde leraar nederlands.
Die in mij, een puber nog, de liefde voor de taal en de schone kunsten hielp ontluiken.
Ter nagedachtenis aan Jan-Piet een van de klassiekers van Lucebert

zaterdag 10 november 2007

Leon de Winter heeft gelijk

Dat zul je mij niet vaak horen zeggen. Maar deze keer klopt het, zie zijn column in Else4. Wat is het geval? De captains of industry proberen het kunstje te herhalen dat hun verre voorgangers Den Uyl flikten. Ze willen minder OZ-belasting betalen en ook hun pensioen niet laten aftoppen. Dat is wel een groot verschil met hun voorbeelden uit 1976, die pretendeerden tenminste nog het goede voor te hebben met het land. Deze 21e eeuwse roofridders zijn niet eens in staat verder te kijken dan hun oprijlaan lang is. Nou geef ik toe, meestal is het eind van dat pad niet in zicht.

Duivelskunstenaars

Vanavond naar Polo de Haas en Kees Wieringa. Die spelen onder het dak van Berlage muziek van die andere geliefde duivelskunstenaar, Simeon ten Holt. Na Soloduiveldans staat ook nog het veel bekendere Canto Ostinato op het programma.
Opwindend vooruitzicht.

maandag 29 oktober 2007

Oud Zuid, daar gebeurt het!

Gisteren Open Atelier route in De Pijp.
Een geweldig initiatief, het zag zwart van de mensen. Persoonlijk was ik met name onder de indruk van Gita Hacham's installatie en van de Terschellinger zeezichten van mijn ouwe schoolmakker Joep Steinmeijer.
Van Gita's installatie: "Temporary roots in Heaven" heb ik helaas de hemelvaart niet mogen meemaken, want toen zat ik alweer in Alkmaar - waar haar werk over een paar weken trouwens ook te bewonderen zal zijn (in de oude kaasfabriek van Eyssen aan de Kanaalkade).

vrijdag 26 oktober 2007

Bush' mededogen en de lessen van Katrina

Now for something completely different.

Vannacht hoorde ik iemand op TV zeggen dat Bush van Katrina geleerd had, zodat hij deze keer onmiddellijk en spontaan (en niet pas na een week) bij Arnie the Governator op de stoep stond, om hem en zijn kiezers te laten weten dat heel Amerika bidt voor de slachtoffers van de bosbranden. Die commentator heeft het nog steeds niet begrepen. Bush leert helemaal niks, maar blijft juist zeer consistent. Kijk even naar het verschil tussen New Orleans en Hollywood. Bezie vervolgens het verschil tussen Zimbabwe en Darfur enerzijds en Irak anderzijds.

George W is zeer consistent, zijn criterium is slechts ROI (Return on Investment).

dinsdag 9 oktober 2007

Scheffer en Vogelaar zitten er allebei naast

Scheffer (PvdA) zegt in het journaal dat Maxima “onverantwoordelijk” optrad, toen ze zei dat “DE” Nederlander niet bestaat. Zij zou daarmee alle kiezers van Wilders en Verdonk de boodschap geven: “Jullie horen er niet bij”.
Waarop Vogelaar (PvdA) in Buitenhof rustig uitlegt dat Maxima groot gelijk heeft; en dat het kabinet ten volle verantwoordelijk voor, en aanspreekbaar is op, die redevoering.
En Scheffer en Vogelaar vergissen zich allebei.
Ella Vogelaar heeft het over al die identiteiten die wel of niet met elkaar samenhangen; dat die situatie niet meer te vergelijken is met de tijd waarin Nederland verzuild was. Je bent tenslotte vakbondsvrouw en Zeeuw en PvdA-lid en minister en misschien ook nog wel “Ietsist”. Zij vermoedt kennelijk dat dit type parallelle identiteiten zich ook voordoet als je 2e generatie migrant bent.
En Paul Scheffer denkt dat er juist geen postmoderne nevenschikking is, omdat hij de multicultuur in een drama ziet ontaarden. Volgens hem moet je je blijkbaar “voegen in een hoofdstroom”. En dat vind ik een betwistbare hypothese. Niet omdat de oranjeverenigingen me net zo lief zouden zijn als de organisatoren van de Iftar-maaltijd een paar straten verderop. Daar gaat het helemaal niet om.
Wat mij veel belangrijker lijkt, is dat die intense gevoelens van ontheemdheid en ontreddering kloppen, zowel aan de kant van de migrantenculturen als aan de kant van de ontvangende “Hollandse” cultuur. Als je premoderne migrantengezinnen in een postmoderne leefomgeving neerzet, dan is dat schrikken voor allebei. Dat kan dus ook naar beide kanten ontsporen, zoals het fenomeen van de “Loverboy” illustreert.
We moeten dan ook veel meer doen dan “de boel bij mekaar houen”. Er is een antwoord nodig dat veel complexer is dan beiden suggereren. Het begin van dat antwoord bestaat. Het komt voort uit het 2e niveau van complexiteit. Bedenk daarbij dat zowel premodern als postmodern tot het 1e niveau van complexiteit behoren, namelijk waardesystemen die aangedreven worden door angst, angst voor de ander vooral. Wat nodig is, is een lerende organisatie, maar dan op wereldschaal.

Sonneveld en Don Quishocking revisited

Reunie van de zesde klas lagere school , zaterdag. Wonderlijk, verrassend en ontregelend. Ik herkende, op een stuk of drie mannen en 1 vrouw na, bijna niemand meer. Heb kennelijk veel verdrongen. Ze dachten allemaal dat ik leraar geworden was en ver weg woonde. Feitelijk woon ik vlakbij, in Zwaag. Antwoordt er een: en je komt nooit naar de kermis??!! Bleek dat zo'n beetje 90% op het dorp was blijven wonen. Daar sta je dan met je 40% score op de kosmopolieten-index van Motivaction.

zondag 30 september 2007

Hyde Park is geen speakers corner

Lekker uitgerust na een weekendje stevig trainen met acht fractievoorzitters in Hyde Park (dus niet in Londen maar in Doorn, een tamelijk basic PKN-conferentiehotel). Leuk van GroenLinksers is dat ze onorthodoxe helden hebben: Madeleine Albright (Intelligente Doorzetter), Steve Jobs (Resultaatgerichte Revitaliseerder) of Job Cohen (Verbindende Koersbepaler) bijvoorbeeld. En natuurlijk zijn dat meteen bundeltjes kerncompetenties die bij het vak van fractievoorzitter horen; en waarmee je praktijksimulaties kunt uitvoeren. Oefenen bijvoorbeeld om je leiderschapsstijl eens te variëren als de situatie dat vraagt (van meer steunend naar meer sturend, of omgekeerd). Of een conflict met je coalitiepartner zo oplossen dat je er allebei sterker en zonder gezichtsverlies uit tevoorschijn komt.

Wat verder opvalt is hoe stimulerend de mix tussen grote en middelgrote steden en het landelijker gebied is. Zo grachtengordel-minded zijn we nou gelukkig ook weer niet.

Helaas reden er op de terugweg geen treinen tussen Driebergen en Utrecht. Hadden Anjo en ik kunnen weten, mits we gezocht hadden op de NS site. Want de site van OV9292 die je nodig hebt om een oord als Doorn te bereiken, attendeert je hier niet op.

maandag 24 september 2007

Lef en mededogen

Je kan van de Duitse bondskanselier zeggen wat je wilt, maar Angie is geen bangerik. Ondanks intimidatie door het Chinese regime ontving ze de Tibetaanse geestelijk leider in Berlijn. Waar andere Europese politici hun uitnodiging aan de Dalai Lama snel introkken om de handelsbetrekkingen niet in gevaar te brengen, zette Merkel door. En terecht.

zondag 16 september 2007

Rooie Danny in de Tent

Heb ik hem toch nog even in levenden lijve mogen aanschouwen, de Duits-Joodse Burgerschrik die Parijs in mei 1968 de stuipen op het lijf en De Gaulle bijna uit zijn Elysee joeg. Voor mijn generatie toch een soort levende legende. Rooie Danny is te gast bij het debatweekend van GroenLinks. Bijna had ik hem gemist omdat hij sprak toen mijn eigen workshop over Spiral Dynamics nog niet afgelopen was.
Het leuke is dat hij in de latere deelsessie met Jos de Beus, beiden hevig gesticulerend in een bevlogen debat, illustreert hoe Europa het postmoderne (in Spiral Dynamics-termen, het Groene) stadium voorbij moet zien te komen, maar dan met concrete voorstellen. Bekijk en beluister zelf zijn actuele idee door op zijn naam te klikken en te zien hoe heden ten dage De Verbeelding Aan De Macht gebracht wordt.

donderdag 13 september 2007

Leiderschap in de tent & zingeving & bezieling

Waar ik zondag om 11 uur zeker heen ga, is de presentatie van Auke van Nimwegen. Evolutionaire Ontwikkeling is het onderwerp; en ik vind het een kansrijke benadering om uit ons bedompte kleinlinkse hoekje te breken. Aan de hand van de Kleurrijke Waardenspiraal (Spiral Dynamics) neemt Auke ons mee in een heel andere kijk op leiderschap, zingeving en oplossingen voor de huidige maatschappelijke polarisatie. Een erg aardig voorbeeld is de open brief die jonge Palestijnen schreven aan Blair in zijn nieuwe Midden Oosten Functie. Mij inspireert een van de initiatiefnemers,
Elza Malouf, omdat ze ook uit die doodlopende steeg breekt.
Maar eerst gaan we zaterdag nog aan de gang met de workshop over draagvlak & besluitvorming "Leden praten, Femke bericht het Journaal" of zoiets. Ik begin er steeds meer zin in te krijgen!

woensdag 12 september 2007

Globalisering monument deel 2

Vanmiddag in de monumentencommissie uit mogen leggen waarom ik niet wil dat ons Hoornse stationsmonument ten prooi valt aan de Burger King. Het wordt er lelijker, vetter, rommeliger van en het laatste restje authenticiteit gaat eraan. Ik heb de leden een kiekje laten zien van de Burger King op het amsterdamse CS. Ze deelden mijn gevoelen, deelde de Gemeente-architect mij mee. Maar toetsing van de monumentenvergunning mag alleen aan de Monumentale regelgeving. Dus het zal wel doorgaan. Kleine geruststelling: NS Servex heeft moeten toezeggen dat er ook binnen een toilet komt, niet alleen op het tochtende perron. Daardoor moet de procedure weer van voren af aan beginnen, al met al begint de spreekwoordelijke stroperigheid wellicht in ons voordeel te werken. Want hierna moet er ook nog een bouwvergunning komen. Ook daartegen staat nog bezwaar en beroep open.
Dus wie heeft de langste adem? Hoe dan ook zal de huidige restauratie er vermoedelijk het hele jaar 2008 nog wel zo uitzien.

woensdag 5 september 2007

Leiderschap revisited: het geval Marijnissen II

Hij deed het niet slecht, "ons Jan" in Nova, met de aanval als beste defensie: zich prompt opnieuw kandideren voor het voorzitterschap. Dat is dan vast geregeld, want dat is kenmerkend voor het leiderschap in de SP: niemand zal het serieus tegen hem opnemen, ook Van Bommel niet. Jos de Beus onderscheidt onder andere "de volgende eigenschappen van goede leiders in een democratie: een voorbeeld te zijn voor anderen; unieke mogelijkheden te grijpen; de verantwoordelijkheid te nemen als de dingen helemaal fout lopen. Democratische leiders zetten hun visie in, hun praktische verbeeldingskracht, charisma, retorische kracht, en inlevingsvermogen. Ze horen risico’s te nemen. Een afbreukrisico wat betreft hun loopbaan komt in hun woordenboek niet voor". Met retoriek en charisma zit het wel goed, maar op de andere punten zakt Marijnissen voor de test van De Beus. Hij is dan ook het type leider dat niet zozeer het demokratische, als wel het democratisch-centralistisch leiderschap belichaamt. Lenin blijft in die zin gewoon zijn voorbeeld. Voormalige hoofdredacteuren van resp. De Waarheid en De Tribune, Gijs Schreuders (onder, "De man die faalde") en Koos van Zomeren (boven, "Een jaar in Scherven"), hebben plastische beschrijvingen van dergelijk leiderschap het licht doen zien.

dinsdag 4 september 2007

Leiderschap revisited: het geval Marijnissen

Harry van Bommel heeft het nu zelf gezegd: de stapeling van leidersfuncties klopt niet. Vanavond gaat Marijnissen het in Nova hoogst persoonlijk tegenspreken. Dat is nu al de tweede keer. Kennelijk was de eerste keer niet voldoende. Na de uitzending kom ik erop terug!

zondag 2 september 2007

vrijheid of Trouw?

Dagblad Trouw heeft de steunverklaring van Hegener op zijn website gepubliceerd, die geheim had moeten blijven. Tichelaar zou, heet het op de site, niet tekenen, maar wat doet de fractie van GroenLinks?
Als ik de tekst lees, kan ik geen enkel argument vinden waarom die niet voltallig zou tekenen?! Iemand een idee?

donderdag 23 augustus 2007

Wat geeft het of de kat

wit of zwart is, als-ie maar muizen vangt (oud chinees gezegde). Duizenden werkzoekenden vonden de afgelopen jaren een baan. Die bofkonten kregen geregeld hulp via zogenaamde IRO-trajecten, of Individuele Reintegratie-Overeenkomsten. In navolging van de Volkskrant heeft Trouw zo zijn bedenkingen bij deze ondersteuning. Mij lijkt het voornaamste ijkpunt: Werkt het. En dat is wel degelijk het geval, als je de cijfers van UWV erbij pakt. Mensen doen kennelijk meer zelfvertrouwen op of krijgen helderheid over hun passies en ambities. Als dat leidt tot persoonlijke ontwikkeling en de betrokkenen verlost uit hun bijgeloof (dat een vervullende loopbaan voor hun niet is weggelegd bijvoorbeeld) vind ik daar helemaal niks mis mee.

Voor de redacteuren van Volkskrant en Trouw heb ik nog wel een tip: verdiep je eens in dr. J. Kabat Zinn, een van de profs die zeer effectieve methodieken heeft ontwikkeld.

vrijdag 17 augustus 2007

Handelaars in emotie

Begeerte en angst drijven de effectenhandel, hoorde ik vanmiddag iemand verkondigen. De Dalai Lama?
Nee, een beursanalist. De aandelen schieten dezer dagen als jojo's op en neer en binnen enkele weken verliest een onderneming als Randstad bijvoorbeeld achteloos 2300.000.000 euro aandeelhouderswaarde ofwel beurskapitaal.




Boeddhist David Loy schoot me te binnen. Die heeft alweer jaren her een treffende analyse gegeven van deze geinstitutionaliseerde hebzucht, onder de noemer: "Een onderneming kan niet lachen of huilen". Vanuit zijn levensvisie hekelt hij de letterlijk Naamloze Vennoten, namelijk de Aandelenbezitters. Als die moeten kiezen tussen Winstmaximalisatie en Maatschappelijke Verantwoordelijkheid, welke van de twee zou er dan winnen?




Lees het na bij
David Loy zelf

dinsdag 14 augustus 2007

Opa en Oma kappen ermee


"Belang kosten kinderopvang beperkt", kopt NOS-teletekst vanochtend. Curieus toch, die opgewarmde prak, terwijl we al 25 jaar praten over professionele voorzieningen. Een sluitende aanpak van kinderopvang laat hier te lande nog steeds op zich wachten. Nu heeft het Sociaal Cultureel Planbureau weer drie jaar oude gegevens door de statistische gehaktmolen gehaald. Ik citeer het SCP zelf: "Uit de analyses, gebaseerd op de situatie in 2004 (dus vóór de Wet kinderopvang) blijkt dat de gezinssituatie en het loon van de moeders een grote rol spelen bij de beslissingen over werk en kinderopvang. De invloed van kosten en aanbod van kinderopvang is klein. Opvattingen, normen en waarden zijn veel belangrijker."

Ondertussen worden de wachtlijsten voor Buiten- Tussen- en Na-schoolse opvang langer en langer. Dit vloeit voort uit de vrijblijvende paarse verplichting die Van Aartsen en Bos vorig jaar bedachten: laat de scholen voor opvang zorgen, zonder erbij te vertellen hoe dan. En zo gaat het al jaren. Alle betrokken partijen wijzen naar elkaar. Wie maakt er nu eens een echt Deltaplan? Ik voorspel dat de personeelstekorten in Onderwijs en Zorg onbeheersbaar zullen blijken als zo'n deltaplan en dito investering van overheid, werkgevers en belanghebbenden uitblijft.

vrijdag 3 augustus 2007

Schuivende Keerpunten, Bos zoekt dekking

Hoeveel slagen kan iemand om zijn arm houden? “Jan Pronk”, hoeder van Keerpunt en geestelijk vader van Schuivende Panelen, “vindt dat er te denken valt over het idee om PvdA voorzitter te worden.” Volgens teletekst heeft hij het gisteren zo gezegd op radio 1.

In de politiek betekent dat: ik ben beschikbaar mits ik gevraagd word.
Pronk was altijd de lieveling van links, al was het maar omdat rechts hem zo haatte. Maar, is hij de leider die de partij nu nodig heeft?
Je kunt aan een paar speerpunten denken:
1. eindelijk de SP serieus partij geven
2. de hypotheekrente serieus op de agenda krijgen
3. een wervend euro-referendum afdwingen
4. een dualistische fractie tot stand brengen
5. alsnog een irak-onderzoek voor elkaar boksen.

Dus zal het wel niet gaan gebeuren, want Bos vindt dat type leiderschap vast doodeng; die heeft liever een tassendrager, of op zijn best een spin-doctor, denk ik.
Toch kan de partij zo’n wervend en bezielend leider wel gebruiken. Eentje waarin de leden en de kiezers zich kunnen herkennen, door wie zij zich in hun hart en in hun ziel aangesproken voelen en van wie zij ook verwachten en waarderen als hij de leiding durft te nemen. En iemand die ook duidelijk gebreken vertoont kan de politiek weer een menselijk gezicht geven.
Daarom kan Femke Halsema gemakkelijk zeggen dat ze geen alternatief voor zichzelf ziet, want politici van het kaliber Pronk moet je in alle partijen met een lantaarntje zoeken, dus zeker ook binnen GroenLinks.

zaterdag 21 juli 2007

Druipend genieten van vier vleugels


Hoezo komkommertijd? Dré Wapenaar heeft op een steenworp van Schermerhorn een futuristisch viervleugelpaviljoen gebouwd, waarheen je met de huiftractor of platbodemfluisterboot vervoerd wordt. Als je nog druipend van de plensbuien deze rode, gekwadrateerde iglo betreedt, waan je je werkelijk in de muziekhemel. Vier pianisten spelen "Horizon" van Simeon ten Holt. Via de webcam zie je de blonde manen van klavierleeuw Kees Wieringa -vijfvoudig uitvergroot in het westelijke rozet- wild voor- en achterover zwaaien. Een tel later is de lyrische wending een feit en laat ik me meevoeren op de vier klankenreeksen, die samen een ongekende ruimtelijke schoonheid scheppen. Met mijn ogen dicht word ik opgenomen in een creatie van kabbelende polderstroompjes naar extatisch vuurwerk. Ik kom in een volkomen exotische omgeving helemaal thuis. En geniet nog het meest als de pianisten, in volle concentratie, moeten grijnzen om de roep van een weidevogel die zich moeiteloos in hun romantische melodielijn voegt.

Meer Wapenaar en Ten Holt vind je op mijn blogpost Kasteel Het Nijenhuis!

zondag 1 juli 2007

Monumentale mijmer, mondiale meuk - help!


Als treinreiziger sta je soms verbaasd, hoe gemakkelijk we door de globalisering worden ingehaald. In mijn woongemeente Hoorn valt binnenkort een aardig monument ten prooi aan de oprukkende junkfood begeerte. De spoorwegdochter Servex heeft het kennelijk opportuun geacht de stationsrestauratie te verpachten aan Burger King. Nu weet ik dat het CWI blij is met zulke initiatieven, want er komen (weliswaar slecht-)betaalde baantjes bij voor kansarme jongeren. Burger King is echter geen liefdadigheidsvereniging. In hun hang naar herkenbaarheid en eenvormigheid zal het monumentale karakter van de reizigersherberg van ondergeschikt belang blijken. De Vereniging Oud Hoorn (klik op de titel) heeft al protest aangetekend tegen het blinderen van de ramen. En het interieur dan? We weten van Amsterdam CS hoe Burger King daar heeft huisgehouden (zie foto). En wat gaan wij reizigers doen? Zien wij met de armen over elkaar toe? Heeft iemand een tip om dit globaliseringseffect creatief te beinvloeden?

zaterdag 23 juni 2007

Geen vierkantswortel en toch levend uit de onderhandeling


Onderhandelen is een vak. De Tiny Twins uit Polen hebben dat geleerd van het duo Nixon/Kissinger, die met succes het Vietnam-theaterstuk speelden van Carrot & Stick. Als Henry aan tafel niet genoeg concessies kreeg, gooide Richard er nog een stelletje bomtapijten tegenaan. Zei Henry tegen Le Duc Tho, zijn latere Nobelprijsmaatje, zie je wel, je kunt beter met mij zaken doen!
Zo hebben Lech en Jaroslaw het spel nu ook gespeeld. En zoals echte onderhandelaars weten, gaat het bij het compromisresultaat vooral om de vraag: "Waar kan ik mee thuis komen?"
Het nieuwe EU-verdrag is in die zin best een prestatie van Merkel, die met goed luisteren en daarna wegmasseren van de pijnpunten alle kikkers weer terug in de kruiwagen heeft gekregen. Ze heeft zelfs het Nixon/Kissinger-spel beter gespeeld dan de Kaczinsky's, met Tony en Nicolas gezamenlijk in de rol van Kissinger en zijzelf in de Nixon-pose.
Ik durf dan ook de voorspelling wel aan dat Balkenende-IV in 2008 een nieuw referendum kan winnen. Of dat voor de Engelse, Franse en Poolse kabinetten tegen die tijd ook geldt, is al een heel stuk waziger. Maar daarover is dan alweer driekwart jaar hard onderhandeld door 27 topdiplomaten, al dan niet in krijtstreep.

vrijdag 15 juni 2007

Hoe Annelies haar voorganger uit de parkeerstand krijgt


Praktijksimulatie is een belangrijk onderdeel in mijn trainingen: het biedt mensen de gelegenheid in de huid van een/de ander te kruipen.
Afgelopen zaterdag deden we zo’n praktijknabootsing bij het dagdeel conflicthantering. De training behandelde het thema leiderschap en was bestemd voor fractievoorzitters van de meest uiteenlopende gemeenteraadsfracties, zowel ervaren als beginnende, oppositionele als coalitie en zowel stad als platteland.

De werkvorm is dat de rollenspelers in het midden zitten, de groep eromheen en de tribune observeert en mag individueel de hoofdrolspeler aftikken als hij of zij een andere voortzetting wil uitproberen.
Een aardig voorbeeld:
Laten we de gemeente Nederpoort noemen en de fractievoorzitter Annelies.
Annelies is sinds 2006 fractievoorzitter en haar voorganger Rogier zit, als expert op volkshuisvesting en welzijn in de fractie. Die gaat steeds solistischer optreden. Annelies voert een functioneringsgesprek.
Rogier voelt zich meteen aangevallen als hij op het solistische wordt aangesproken; hij voert leeftijd en gezondheid aan; en dat hij geen animo en energie heeft om buiten de eigen portefeuille ook nog eens alle interne overleggen en ledenvergaderingen enzovoorts bij te houden. Voelt zich op een zijspoor gerangeerd als Annelies suggereert dat hij het wat rustiger aan zou kunnen doen door meer te delegeren, onderwijl laat ze Rogier merken dat ze overloopt van begrip voor zijn fysieke problemen.
Annelies wordt afgetikt door Gerard. Die slaat een respectvolle en tegelijk zakelijk-volwassen toon aan tegen Rogier, die daardoor spontaan uit zijn slachtofferrol ontwaakt.
Dat fenomeen brengt Annelies op een idee, ze tikt Gerard weer af en komt binnen de kortste keren met Rogier tot een vruchtbaar gesprek over zijn expertise en wijsheid die hij ten dienste wil gaan stellen als mentor van beginnende (steun-)fractieleden!
(Uiteraard zijn de situatiebeschrijving en de namen gefingeerd)

zaterdag 26 mei 2007

Inzaghi kan de boom in. Leve de Stopera!

Zeventien amsterdamse bikkels trotseerden woensdagavond het titanengevecht tussen Seedorf en Kuijt. Ze kwamen bijeen in het stadhuis om inspiratie op te doen voor later dit jaar. Dan voelen de stadsdeelgroenlinksers hun volksvertegenwoordigers en wethouders aan de tand. Zitten ze lekker in hun vel? Slagen ze in hun ambities? Halen ze AT5 of andere media? Kortom, werkt het? En welke steun hebben ze nodig om verder te groeien in hun rol?
Je ruikt het al, "It’s-the-time-of-the-season" voor het Functi-o-ne-rings-ge-sprek.
Daar komt meer bij kijken dan je op het eerste gezicht zou denken. Om die reden gaf ik, op uitnodiging van het amsterdamse federatiebestuur, de deelnemers een rondleiding. Langs de Voetangel van de Gesloten Vraag. Om de Klem heen van het Voorbarige Oordeel. Door het Mijnenveld van de Vrijblijvendheid.
Sharon van Ede, secretaris van Oud-Zuid trapte af met een tour d’horizon langs de gesprekken die ze, samen met een medebestuurslid, voerde met de fractievoorzitter en de 2 (twee!) "Wethouders" –die dus officieel DB-lid heten- en die er geen van allen spijt van hadden om hun ziel blootgelegd te hebben. Zo’n functioneringsgesprek blijkt het tegendeel te zijn van een afrekening. Het schept juist gelegenheid om alle mogelijke struikelblokken, zowel intern als extern, ruimschoots op tijd in kaart te brengen.
Na een korte Stand-up demonstratie met Ria, mijn co-trainer, hoe je zo’n gesprek kunt verknallen, mochten de afdelingsbestuurders en voormalig kandidatencommissieleden erop los. Elke deelnemer interviewde een minuut of tien de -nagespeelde- wethouder of fractievoorzitter, daarbij nauwlettend gadegeslagen door collega’s uit andere afdelingen. Die mochten na afloop de recensies leveren.
In de slotronde bleek dat het een leerzaam avondje was, en dat de hier en daar sluimerende koudwatervrees eerst geconcretiseerd was om vervolgens omgezet te worden in de do’s en don’ts van zo’n gespreksronde. En niet in de laatste plaats leerzaam voor ons als trainers, om met deze ervaring een mooie training verder te ontwikkelen!

maandag 21 mei 2007

Wethouder Cecilia gaat actievoeren




Leuk wijkavondje met wethouder Van Weel. Om te beginnen wil ze dat het zwembad De Wijzend open blijft: "Sluiting maak ik als wethouder niet mee". Toen deed ze er nog een schepje bovenop: zij zei het te betreuren dat ze als wethouder niet meer in de actiecomité wereld kan deelnemen. Nou daar had ik een aardige suggestie voor: de antennemast voor UMTS die Vodafone in de toren van de katholieke kerk van Zwaag wil hangen. Ik hoefde haar alleen maar aan ons gezamenlijke actieverleden te herinneren (Chili Comité Hoorn, jaren 80) om een brede grijns op haar gezicht te toveren. Ze kaart het meteen aan bij de B&W vergadering morgenochtend en vanavond nog bij de ledenvergadering van haar eigen CDA.
Haar partijgenote en raadslid Van Berkum wist nog te melden dat het kerkbestuur zelfs nog niet akkoord is met UMTS-kasten in de torenspits, terwijl Vodafone de bouwvergunning en de monumentenvergunning al heeft aangevraagd, met gedetailleerde tekeningen en al!




We gaan het meemaken! En in onze GroenLinks-wethouder Jan de Boer heeft Cecilia alvast een warme medestander, daarvan ben ik overtuigd!

dinsdag 15 mei 2007

Aristo-Cats 2 met Jaap vande Merwe & David Wijnkoop



Naast het workshopbericht mijn impressie van de ochtend. Ria, mijn nieuwe collega-trainer bij GroenLinks en ik reisden met de trein naar Sloterdijk. Troffen daar rond half elf een geanimeerde ambiance in het anders zo degelijk saaie Aristo complex. “Tout” hoofdstedelijk GL *) bleek speciaal hiervoor vroeg uit de veren. Nou ja, tout, er kwam toch nog behoorlijk wat volk na elven binnensluipen. Maar toen waren wij al druk met het inventariseren van de “Verbeterpunten”.
Mijn clubje, dat begon met vier, maar gaande de ochtend uitgroeide tot het dubbele vanwege al die uitslapers, was behoorlijk links. Wij moesten niet veel hebben van het idee van nieuwbakken GroenLinkser Dick Pels om de Vrijzinnig Democratische Bond nieuw leven in te blazen. Integendeel, samenwerking met maatschappelijke bewegingen, heldere taal en minder topdown onze politieke lijn agenderen, dat waren items die hoog scoorden. Op een bepaald ogenblik hield ik de adem in,zou iemand het wagen
de

Internationale in te zetten? Kortom, ik was beland in het gezelschap van een zwikkie Platvoetindianen en een verdwaalde Dwars-er. Het debat deed me goed, moet ik zeggen.
Terwijl Simon namens ons onderhandelde (deliberate democracy noemt Simon dat, zo heb ik inmiddels begrepen) - volgens het model van Inspirationworks met Kathalijne en de andere gespreksleiders, gingen wij onszelf pluimen geven, want dat waren we niet gewend. Ik hoorde onder andere de volgende die mijn hartelijke instemming hadden:







  1. we zijn niet zo "Wij-weten-wat-goed-voor-u-is"-ig als de PvdA



  2. we zijn trots op onze traditie van wel een jaar of honderd (blijkbaar begint de geschiedenis met Wijnkoop, met zijn SDP van 1907, zie foto)



  3. we durven eerlijk tegen de mensen te zeggen dat ze voor onze plannen meer belasting moeten betalen



  4. we hebben uitstekende Europarlementariërs, en Lagendijk doet het op het Turkije thema prima



  5. het gaat ons om de zaak, niet om de poppetjes en het pluche.


  • )

onder andere zag ik naast Femke, Kathalijne en Bram van Ojik (1 0f 2, daar wil ik af wezen), Marijke Vos, Jos van der Lans, Wethouder Ruud Grondel van Diemen (v/h Haarlem), ook Noordhollands fractievoorzitter Harmen Binnema, die al een mooie metablog gemaakt heeft over de Amsterdamse Evaluatie, zie Planeet GroenLinks voor info.

Aristo-Cats 1: workshop Zichtbaar GroenLinks


Afgelopen zaterdag tijdens de lunch in Aristo Amsterdam nog even in spanning gezeten of onze workshop “Zichtbaar GroenLinks in de Regio” 's middags wel zou doorgaan (in Utrecht hadden we die afgeblazen toen van de dertien enthousiast opgestoken vingers slechts drie eigenaars van die vingers zich bij ons tafeltje meldden).
Maar Jaap de Bruijn, Ria Kieft en ik hadden mazzel, er verschenen wel tien mensen, die aan onze wervende activiteit de voorkeur gaven boven theedrinken met Femke.
Ik had goed in de oren geknoopt hoe Bram van Ojik in de plenaire pluimenuitdeel-sessie alle zinnen die begonnen met een compliment, gevolgd door: komma maar.... onmiddellijk afkapte. Dus malcontente geluiden, of verwijten richting Landelijke top en apparaat werden door mij op dezelfde wijze vrolijk omgebogen in: “Hier willen we graag precies weten hoe jij dat beter gaat doen”. En verdomd, gaandeweg volgde de ene na de andere succesvolle actie danwel best practice.
Toen mocht iedereen toekomstige Permanente Campagnetips en -ideeën lanceren, inclusief de hemelbestormende, waarna via een songfestivalachtige stemprocedure de voorkeuren werden vastgelegd. Het leuke was dat de aanvankelijk meest hemelbestormende plannetjes het meest enthousiaste onthaal kregen en nog haalbaar werden gemaakt ook, bijvoorbeeld een Euro-Groenenfestival in Maastricht! (Van de Euro-Dwars-activiteit in Limburg deze zelfde zaterdag had ik toen nog geen kennis genomen, en de andere aanwezigen blijkbaar ook niet).


De foto (van Hanneke Verkleij) is een campagnepraktijkvoorbeeld in mijn eigen afdeling

woensdag 9 mei 2007

Turkije in de EU lijkt me strak plan


You're from Holland? Geert Mak, my best friend!! (Ik sta op "De" Brug, man toont display van mobieltje met foto van Geert, en het Boekenweekgeschenk zelf. Blijkt de man te zijn die op pag. 25 vertelt over zijn grootvader uit het achterland, dichtbij Irak.)

De ontvolking van het platteland kon op die pagina niet treffender verwoord worden. Logisch dat iedereen naar de stad trekt, en zeker Istanbul werkt als een magneet.
Ik moet zeggen dat ik het een zeer aantrekkelijke dynamische stad vond, waar Europese milieunormen nog wel wat kunnen verbeteren; geen roetfilters enzo!
En als ik het wel heb worden ze binnenkort ook nog eens de culturele hoofdstad van Europa!

De mensen willen geen Fundi als president, geen Sharia, maar zeker ook geen Generaal. Als we ze daarmee een handje kunnen helpen, graag.
En ik wil er gauw weer heen!

maandag 30 april 2007

Even pauze


Morgenavond vertrekken we naar Istanbul. Wel spannend, want de kazerne en de moskee liggen daar nogal op ramkoers als ik de berichten mag geloven. Bovendien moeten we nog onze hele benedenverdieping ontruimen om tijdens onze korte vakantie de houten vloer te laten schuren en oliën. En als we dan terug zijn gaat de poes Soesja een nestje zoeken om te bevallen. Kortom, hectische tijden!In die periode kan ik dus ook geen reacties modereren. Bij voorbaat sorry voor de wachttijd dus!

donderdag 26 april 2007

De Kift of de Gladiolen Deel 2

(......)Op 8 mei organiseren De Rode Hoed en de Baak een gesprek met leidinggevende vrouwen uit het Nederlandse bedrijfsleven. Aan de hand van één van de hoofdzonden, jaloezie, en de deugd ruimhartigheid kijken ze hoe vrouwen daarin een balans weten te vinden (....)Eerlijk gezegd tref ik onder vrouwelijke managers niet minder macho-gedrag aan dan in het Old-Boys network. En natuurlijk uiten vrouwen hun competitie anders.
Deborah Tannen heeft daarover behartenswaardige dingen gezegd.
(Vervolg)
Volgens DT zijn meisjes al in de zandbak vooral bezig met hun relaties te onderhouden, terwijl jongetjes doelpunten willen maken en houden van winnen. Het patroon kortom van de holbewoner: de Pater Familias jaagt op de bizon, het matriarchaat koestert het nageslacht en hamstert voedselvoorraden. De groep jagende mannen heeft belang bij taakverdeling en duidelijke gezagslijnen, de groep vrouwen zorgt voor uiterlijke harmonie. So far, so good. In jeugdbendes en in Old Boys networks werkt het feitelijk nog steeds zo, maar bij mijn weten is er nog geen betrouwbaar onderzoek in Nederland over de voor- en nadelen van de vrouwelijke stijl van leidinggeven.

Mijn hypothese: in de politiek en in de marktsector zijn de macho-stijlen nu nog dominant, terwijl je in het onderwijs en de lokale ambtenarij vaker succesvolle, "cooperatieve" stijlen tegenkomt.

Mijn praktijk leert dat vrouwelijke managers in sterk prestatiegerichte organisaties (en dus ook in de Tweede Kamer en het kabinet) met een cooperatieve stijl intern goodwill krijgen, maar het extern moeten ontgelden, en omgekeerd.

Als we er niet in slagen om de -onbewuste- oerpatronen in communicatie boven tafel te krijgen en te leren hanteren (met humor en meesterschap), dan kan dat maatschappelijk gezien fnuikend zijn. Maatschappelijk verantwoord ondernemen zal dan nog generaties op zich laten wachten.

Een Ongemakkelijke Waarheid, inderdaad.

woensdag 25 april 2007

In memoriam Gerd Nan van Wijk

De moord op een leerling van een school in Alkmaar greep mij aan. De volkswoede erover misschien nog meer. Dit alles riep bij mij het gedicht op van de Vietnamese dichter en Zen-monnik Thich Nhat Hanh, waaraan ik het volgende fragment ontleen.
Noem me bij mijn ware namen

dinsdag 24 april 2007

Wreed is de natuur









Nu het weer lente is, manifesteert de natuur zich in al haar majesteit. Dus ook in al haar wreedheid. In die zin ben ik geen eko-fundi, die de natuur ophemelt als zou dat alleen maar vrede, liefde en harmonie zijn. De lijster is liefde, mijn kat Soesja is liefde, en het is in de natuur natuurlijk wel eten of gegeten worden. Deze arme avifauna-gast kan het helaas niet meer navertellen. En als ik het aan Soesja vraag, dan mummelt ze wat, dus daar schieten we ook al niet veel mee op.

vrijdag 20 april 2007

Passion Beyond Management

In deze rubriek zal ik af en toe mijn visie geven op een actuele management-casus. Deze keer de fusie van drie Noordhollandse GGD'en.

En dan te bedenken dat de aanloop naar deze fusie zo'n jaar of tien geduurd heeft. Er is stevig onderhandeld, met als compromis een driekoppige directie. Dat krijg je als je probeert een groepsbelang overeind te houden onder de vlag van Client Centraal, Schaal-voordelen, Korte Lijnen, Vraaggestuurd en ander fraai jargon.
Dat kan dus beter, bijvoorbeeld op de Harvard manier van Fisher & Ury. Zie onderaan Artikelen over Management/ Onderhandelen


Tel je zegeningen

Soms is slecht nieuws een felicitatie waard.
De vlaggen van Hoorn 650 jaar Stad zijn zo populair, dat ze van de mast worden gegapt en zelfs uit het berghok van de Stichting die het evenement regisseert.
Ik zou zeggen: tel je zegeningen!

Beelden en Waarden

George Monbiot was onlangs  wintergast bij Jeanine Abbring. Ook hier  kwam hij al eens langs. Hij schreef  gisteren in The Guardian een beh...