Scheffer (PvdA) zegt in het journaal dat Maxima “onverantwoordelijk” optrad, toen ze zei dat “DE” Nederlander niet bestaat. Zij zou daarmee alle kiezers van Wilders en Verdonk de boodschap geven: “Jullie horen er niet bij”.
Waarop Vogelaar (PvdA) in Buitenhof rustig uitlegt dat Maxima groot gelijk heeft; en dat het kabinet ten volle verantwoordelijk voor, en aanspreekbaar is op, die redevoering.
En Scheffer en Vogelaar vergissen zich allebei.
Ella Vogelaar heeft het over al die identiteiten die wel of niet met elkaar samenhangen; dat die situatie niet meer te vergelijken is met de tijd waarin Nederland verzuild was. Je bent tenslotte vakbondsvrouw en Zeeuw en PvdA-lid en minister en misschien ook nog wel “Ietsist”. Zij vermoedt kennelijk dat dit type parallelle identiteiten zich ook voordoet als je 2e generatie migrant bent.
En Paul Scheffer denkt dat er juist geen postmoderne nevenschikking is, omdat hij de multicultuur in een drama ziet ontaarden. Volgens hem moet je je blijkbaar “voegen in een hoofdstroom”. En dat vind ik een betwistbare hypothese. Niet omdat de oranjeverenigingen me net zo lief zouden zijn als de organisatoren van de Iftar-maaltijd een paar straten verderop. Daar gaat het helemaal niet om.
Wat mij veel belangrijker lijkt, is dat die intense gevoelens van ontheemdheid en ontreddering kloppen, zowel aan de kant van de migrantenculturen als aan de kant van de ontvangende “Hollandse” cultuur. Als je premoderne migrantengezinnen in een postmoderne leefomgeving neerzet, dan is dat schrikken voor allebei. Dat kan dus ook naar beide kanten ontsporen, zoals het fenomeen van de “Loverboy” illustreert.
We moeten dan ook veel meer doen dan “de boel bij mekaar houen”. Er is een antwoord nodig dat veel complexer is dan beiden suggereren. Het begin van dat antwoord bestaat. Het komt voort uit het 2e niveau van complexiteit. Bedenk daarbij dat zowel premodern als postmodern tot het 1e niveau van complexiteit behoren, namelijk waardesystemen die aangedreven worden door angst, angst voor de ander vooral. Wat nodig is, is een lerende organisatie, maar dan op wereldschaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten