Schuivende Keerpunten, Bos zoekt dekking

Hoeveel slagen kan iemand om zijn arm houden? “Jan Pronk”, hoeder van Keerpunt en geestelijk vader van Schuivende Panelen, “vindt dat er te denken valt over het idee om PvdA voorzitter te worden.” Volgens teletekst heeft hij het gisteren zo gezegd op radio 1.

In de politiek betekent dat: ik ben beschikbaar mits ik gevraagd word.
Pronk was altijd de lieveling van links, al was het maar omdat rechts hem zo haatte. Maar, is hij de leider die de partij nu nodig heeft?
Je kunt aan een paar speerpunten denken:
1. eindelijk de SP serieus partij geven
2. de hypotheekrente serieus op de agenda krijgen
3. een wervend euro-referendum afdwingen
4. een dualistische fractie tot stand brengen
5. alsnog een irak-onderzoek voor elkaar boksen.

Dus zal het wel niet gaan gebeuren, want Bos vindt dat type leiderschap vast doodeng; die heeft liever een tassendrager, of op zijn best een spin-doctor, denk ik.
Toch kan de partij zo’n wervend en bezielend leider wel gebruiken. Eentje waarin de leden en de kiezers zich kunnen herkennen, door wie zij zich in hun hart en in hun ziel aangesproken voelen en van wie zij ook verwachten en waarderen als hij de leiding durft te nemen. En iemand die ook duidelijk gebreken vertoont kan de politiek weer een menselijk gezicht geven.
Daarom kan Femke Halsema gemakkelijk zeggen dat ze geen alternatief voor zichzelf ziet, want politici van het kaliber Pronk moet je in alle partijen met een lantaarntje zoeken, dus zeker ook binnen GroenLinks.

Reacties

Anoniem zei…
Goede analyse, Johan. Pronk zal het wel niet worden. Te eerlijk en fatsoenlijk. Maar stilletjes zit ik toch te hopen dat ie het wordt. Er zitten best goede mensen bij de PvdA en als die wat meer naar voren komen kan het nog wel wat worden met onze sociaal-democratische vrienden. Hoewel mijn voorkeur niet uitgaat naar PvdA, zie ik ze liever wat groter blijven dan SP.

Klinkt overigens een beetje vreemd, dat Johan....
Anoniem zei…
Weer even lekker eigenwijs doen..

Ik ben het niet eens met je blogje. Je gaat ervan uit dat de partijvoorzitter een stuk meer bevoegdheden/verantwoordelijkheden heeft dan hij/zij in werkelijkheid heeft. Alleen bij de SP heeft de partijvoorzitten wat betreft de politieke lijn in de melk te brokkelen, bij de andere partijen in de voorzitter vooral een organisatorische functie. Jij noemt dat een tassendrager en van mij mag je, maar dat is gewoon e vacature die openstaat. De vorige partijvoorzitter is juist opgestapt omdat hij niet aan dit smalle profiel voldeed en zich te politiek/eigenzinnig opstelde.

Je lijstje met speerpunten is dus niet realistisch voor een voorzitter, is eerder een lijstje voor meneer Tichelaar. Als partijvoorzitter zoeken 'we':
- iemand met bewezen organisatorische kwaliteiten,
- iemand die de partij als vereniging nieuw leven in kan blazen,
- iemand die zorg kan dragen voor meer openheid, discussie en democratie bij de besluitvorming in de partij,
- iemand die oog heeft voor het binnenhalen en stimuleren van jong talent, met name uit groeperingen die ondervertegenwoordigd zijn in de politiek (lees: vrouwen, allochtonen) en dit doet op basis van kwaliteiten, niet kunstmatige m-v-m-v-rijtjes.

Overigens niets ten nadele van Pronk, vind het een buitengewoon goede politicus/bestuurder.