Deugen en dichten, of: hoe verzwak je radicaalrechts


Bekende en min of meer populaire tweeps als Ewald Stierepoephater Engelen en Joris Denkjewel de Savornin Lohman denken en roepen dag in dag uit dat de grootste bedreiging van de NL beschaving het zogenaamd Woke-gedachtengoed van D66 of GroenLinks zou zijn.
 
Mij lijken de klanten van Forum voor Democratie, de BBB, JA21 en de PVV veel gevaarlijker.
Wel is het zo dat we het ontzenuwen en neutraliseren van de propaganda van deze radicaalrechtse tinnegieters en rattenvangers nog niet goed onder de knie hebben.
Alles is al geprobeerd, maar ze groeien tegen de klippen op. Volgens de laatste Peilingwijzer staan ze nu samen op 44 Kamerzetels.

Niemand in dat electoraat heeft kennelijk moeite met antidemocratische statements als deze:


 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 Of  deze, van Wilders’ held, Viktor Orban.
Laten we het toch maar weer proberen, maar dan niet met de Rede of de Deugd. Gewoon, wat zij doen via het raken van emoties, maar dan beter.

Ik stel voor dat we niet alleen factchecken, maar bij elke antidemokratische oproep de onvolprezen Willem Wilmink *) citeren:
 
 
En altijd als ik een schreeuwer zie
met een alternatief voor de democratie,
denk ik: jouw paradijs, hoeveel ruimte is daar
voor Ben Ali Libi, de goochelaar?
Voor Ben Ali Libi, de kleine schlemiel
Hij ruste in vrede. God hebbe zijn ziel.  
 
 
*)  Het volledige gedicht vindt men o.a. hier: https://www.gedichten.nl/nedermap/gedichten/gedicht/74132.html.
Ben Ali Libi was het pseudoniem van Michel Velleman, die op 2 juli 1943 in Sobibor werd vermoord.


Reacties